Botanik açıdan bakıldığında muz meyvenin ortasında yer alır ve tuhaf bir şekilde çilek bu kümeye dahil değildir. Muzların insanların takdir etmediği pek çok özelliği vardır, ancak belki de en yanlış anlaşılan ve haksız yere iftira edilen özelliklerinden biri de uçlarındaki küçük siyah çıkıntılardır.
Eğer bu yumruların tohum olduğunu düşünen gruptaysanız ne yazık ki yanlış bireylerin ortasındasınız. O küçük yumru aslında bir tohum değil. Muzun tohumları da biz insanların çok sevdiği yumuşak kısım olan etli kısımda bulunur. Ne yazık ki burada primatlar yerine insanlar demek zorundayız, çünkü vahşi doğada maymunlar muz yemeyi severler ki bu da aslında doğru olmayan yaygın bir “bilgi”nin ortasındadır.
Berkeley’deki California Üniversitesi’nden primatların beslenme ekolojisi konusunda uzman. Profesör Katharine MiltonBusiness Insider’a verdiği röportajda, ” Yabani maymun-muz bağlantısının tamamı aslında tamamen uydurmadırdedi ve şöyle devam etti: “ Yenilebilir muz, evcilleştirilmiş bir bitki ve yetiştirilen meyvedir. Yabani maymunlar, muzun yetiştirildiği insan yerleşimine yakın olmadıkları sürece muzla asla karşılaşmazlar.”
Ortadan uzunlamasına kesilmiş bir muzu yiyen gruptaysanız, normalde tohumları ortada çok uzun bir çizgide bulacaksınız. Ancak günümüzde mağazalarda satılan muzların sayısı genellikle birden fazladır. Tohum oluşturmayan bir Cavendish çeşididir.
Öte yandan muzun ucundaki o küçük siyah yumru her zaman oradadır.Bunun nedeni, bunun bir tohum değil, muz meyvenizin yetiştiği çiçek olmasıdır.
Muzlar ağaçlarda salkımlar halinde büyür ve bu uç aslında meyvenin “tepesi”, sert sapı ise “alt”ıdır. Birçok kişi muzun önce sapını kopararak yer, bu da muzun kalan son çiçek ucuyla rekabet etmesine neden olur.
Bu kadar küçük ve değersiz bir kesim için, muz çiçeğinin kalıntıları çağdaş insanlar arasında gerçek bir nefret uyandırmış gibi görünüyor. Bazen “parmak ucu” olarak da adlandırılan bu modül tamamen yenilebilir olmasına rağmen sert dokusu ve acı tadı nedeniyle birden fazla kez atılır.
